Çoban Salata

Ve Cenky Asker

Aslında 1 Ağustos itibari ile dokunulmazlığı başlamıştı aslan askerimizin ama yeri de belli olsun, öyle yazarım dedim. Hem de çıktığı yer belli olunca o anın heyecanı ile yazmak daha güzel olur diye düşündüm. Sonuçta gece yarısı itibari ile öğrendik tüm Cenky severler olarak. “12’nci Mknz. P. Tug. K.lığı- Ağrı” ve kısa dönem. Öncelikle her ne kadar Ağrı olunca araya giren kilometreler sebebiyle canım sıkıldıysa da düşündüğümüzden (doktorası bitenlere genel de uzun dönem çıkıyor) daha çabuk bir araya gelecek olmamız sıkıntımı azalttı. Yine de biraz daha yakın olsaydı da arada sırada gidebilseydik demeden geçemiyor insan.

Evet, Blogların, NBAkolik’in, Sakarya Tatankalarının, kürek yarışlarının ve nihayetinde Sakarya Üniversitesi’nin Cenky’si artık asker ve 6 ay bizlerden uzak kalacak, özletecek kendisini. Aslında ondan önce çok arkadaşım, arkadaşı geçtim kaç tane akrabam askere gitti hiç bu kadar acaba gidince nasıl olacak diye düşünmedim. Düşününce “yaw Cenky gidince deliririm ben buralarda” diyorum doğrudan. Sabah işe gelince palas pandıras kapımı kırıp odaya girmesi, hızlı hızlı dövecekmiş gibi bana yaklaşıp sanki uzun zamandır görüşmemişiz gibi bana sarılması, ve o koskocaman mavi gözlerinden çıkan mutluluk ile bana sarılırken ” canım kardeşim” demesini çok özleyeceğim ne yalan söyleyeyim. İnsan eğer birini ayak sesinden bile tanıyorsa artık dyecek birşey kalmamıştır herhalde. Normal şartlarda Cenky’den daha eski dostlarımla bile aramda mesafe bayağı vardır. Yapamazlar böyle hareketler, yapılmasını istemem, Cenky bilir beni zaten. Ama o farklı, ben güldüğümde gerçekten güldüğünü, üzüldüğümde onun da benle birlikte üzüldüğünü, bir şey için savaşırken ben istemesem bile bana yardım edeceğini, benle ilgili bir derdi olduğunda doğrudan bana söyleyeceğini ya da onunla ilgili bir sıkıntım olduğunda ona söylemekten çekinmeme gerek olmadığını bildiğim için o farklı. En zor zamanlarda bana geldi açıldı, güvendi, ne kadar mutlu oldum O’na bu güveni verebilmişim diye ama hiç belli etmedim. El birliğiyle üstesinden geldik herşeyin. Şimdi O’nu gülen gözlerini görünce kendime de pay çıkarmadan edemiyorum. O benim kardeşim, ben onun kardeşiyim. Belki de biz Allah’ın bize vermediği kardeşler yerine koyuyoruz birbirimizi. İkimiz de tek çocuğuz, belki de kardeş sevgisini bu yüzden birbirimizde buluyoruz. Ben çok isterdim bir kardeşim, abim olsun diye. Allah da al sana istediğin kardeş dedi sanırım. İyi ki de dedi.

Allah’tan 6 ay olmayacak buralarda. Cenky bunları okuyorsun sen de. Abi sana tek sözüm, okula ilk geldiğin gün yine palas panıras gir benim odaya, saldıracakmış gibi gel ve kucaklaşalım.

Özleyeceğim be abi seni…

(Saçları gitmiş güzel bir resmi var ama yüzü göründüğü için koydurmuyor askerimiz. Çok mutaassıp adam :D. Bari gözleri konuşsun.)

Edit cenky: Bu resim de sevgili ozhano için gecenin 2sinde çekilmiştir 🙂 Çok kral adamsın, dosttan öte, kardeşten fazlasısın güzel adam. Çok şanslıyım…