>K-1 Kickbox Dünya Şampiyonası

Ocak 22, 2009, 10:03 pm | K-1, Kickbox, ozhano kategorisinde yayınlandı | Yorum bırakın

> K-1 Şampiyonasını takip edenler için 2008 rüzgar gibi geçti. Şampiyonanın ilk maçlarından belliydi yukarıdaki dörtlünün bu şampiyonanın sonunu getireceği. Ruslan Karaev (4. resim), Badr Hari (1. resim) ve Remy Bonjansky (2. resim) zaten K-1’in ilahları her zaman için.
Badr Hari, ringdeki rakiplerine bacısına sarkmış muamelesi yapan, izlenmesi en keyifli dövüşçü. Tam bir serseri. Tam bir yaramaz cocuk. Sırtında kocaman yanık izi vardır ve geçmişini unutmamak için o yarayı sildirmediği söylenir. Zamanında cezaevine girip çıkan o yerlerin de tozunu yutmuş bir arkadaş.
Ruslan Karaev, 13 ağustos 2005 deki k1 world gp las vegas finalini, amerikalı rakibinden üstün bir oyun sergileyerek kazanan 22 yaşındaki rus dövüşçü dehşet bir boksördür ama insancıl yanı da var. İdeal k1 dövüşçü yapısına yakın bir fiziğe sahiptir. Şu ana kadar gözlemlediklerimden anladığım kadarıyla ağırlığını yumruğuna katarak darbenin etkisini oldukça arttırabilmesi en önemli özelliklerinden, ayrıca fanteziye kaçmadığı zaman dönen tekmelerinde(roundhouse kick) topuğunu etkili kullanabiliyor.
Remy Bonjanski, nam-ı diğer uçan centilmen. 18 yaşında Kick boks’a başlayan Bonjasky’nin en önemli ve meşhur özelliği; çok iyi savunması, uçan tekmeleri ve diz vuruşlarıdır. Bugüne kadar 3 kez K-1 Grand Prix dünya şampiyonu oldu. koşarak bir kanun kaçağını yakalayıp Hollanda polisine teslim etmiştir.
Gökhan Saki, tek bir yumruk atmadan low kick leriyle rakiplerini ilk rauntta nakavt eden süper yetenek. Karslıdır ama Hollandada yaşar. Yakın çevresi asi diye seslenir.
İşte yukarıda anlattığım dört yetenekle karşılaşanlar eğer sayıyla yenilebilirlerse kendilerini yenmiş yerine koyuyorlar ve çok seviniyorlar. Ama bunların arasına Gökhanımız’ın girmesi biz Türkler için sevindirici, izleyen yabancılar için ise şaşırtıcı oldu. Balyoz gibi yumrukları ve rakiplerinin bacaklarına attığı müthiş tekmeler (low kick) ile Las Vegas’ta yapılan yarı finalde bir gecede üç maç kazanarak final gecesine kaldı. Özellikle Ray Sefo’yla yaptığı, kendisini küçümseyen hareketler yapan rakibine ringi dar ettiği maç unutulmazdı. Aslında cüssesi itibari ile çok hareketli,atik birine benzetmemiştim ilk gördüğümde ama beni de yanılttı.
Ama ne final gecesiydi. Hele o son dört maç. Maçlar 3 raund üzerinden ve raundlar 3’er dakika. Kısa gibi geliyor insana ama bir raund bittiğinde ringdekiler kadar izleyenler de yoruluyordu. Evet son dört maç ve aslında umduğum son dört boksör. İlk maçta Gökhan, Karaev ile karşılaştı. Meraklıları bilirler ki Karaev, Gökhan’ın bir gömlek üstüdür. Ama maçta Gökhan öyle akıllı öyle stratejik dövüştü ki Karaev ne yapacağını şaşırdı. Saldırmak istiyor ama kontra yumruklar yiyordu Gökhan’dan. Yedikçe de morali bozulduğu yüzünden anlaşılıyordu.Sonuçta o maçı sayıyla Gökhan aldı ve ben acaba dedim. Ama bana göre daha erkendi Gökhan için ve bu başarı bile şampiyonanın galibinin Gökhan olduğunu gösteriyordu. İkinci maç Gökhan vs Bonjanski. Dehşet bir zenci. Ama çok efendi ve gülümsemesini bilen bir insan azmanı. İlk raund Gökhan yıktı yıkacaktı. Ama Bonjanski yıkılmadı. İkinci raund başladı ve her hareketi tecrübe kokan Bonjanski Gökhan’ın açığını bulmuştu: Yumruk atacak gibi bir hareket yaptı. Gökhan gardını aldı ve savunmaya geçti. Ancak unuttuğu bir yer vardı: Kaburgası. Bir anda vazgeçti Bonjanski ve koşarak gelerek zıplayıp dizini Gökhanın kaburgaya geçirdi ve o an bitti Gökhan için gece. Son maç Bonjanski vs Hari. Tam ters kişiliklerin savaşı. Maç başladı ve Badr Hari dövmeye başladı Bonjanskiyi ve bir süre sonra 2.80 uzattı yere hakem araya girdi ama o da ne, Hari hakemi yana atıp yerde yatan bonjanski’ye tekmeyle tekrar vurdu ve o an bitirdi herşeyi. Bonjanski kaybedeceği maçı kazandı.

Sonuç olarak son maçı olaylara sahne olan K-1 Şampiyonası’nın sonunu soluk soluğa izledim. Bazıları için spor olarak gelmese de ben çok seviyorum ve benim için K-1 2008’in galibi Gökhan’dır. Ne Bonjanski gibi korkusundan rakibinin salakça bir hatasının üzerine yattı ne de Hari gibi Salakça bir hata yaptı. Delikanlı gibi ringe çıktı savaştı. Aferin sana Kars’ın asi çocuğu.

K-1 Kickbox Dünya Şampiyonası

Ocak 22, 2009, 10:03 pm | K-1, Kickbox, ozhano kategorisinde yayınlandı | 2 Yorum

K-1 Şampiyonasını takip edenler için 2008 rüzgar gibi geçti. Şampiyonanın ilk maçlarından belliydi yukarıdaki dörtlünün bu şampiyonanın sonunu getireceği. Ruslan Karaev (4. resim), Badr Hari (1. resim) ve Remy Bonjansky (2. resim) zaten K-1’in ilahları her zaman için.
Badr Hari, ringdeki rakiplerine bacısına sarkmış muamelesi yapan, izlenmesi en keyifli dövüşçü. Tam bir serseri. Tam bir yaramaz cocuk. Sırtında kocaman yanık izi vardır ve geçmişini unutmamak için o yarayı sildirmediği söylenir. Zamanında cezaevine girip çıkan o yerlerin de tozunu yutmuş bir arkadaş.
Ruslan Karaev, 13 ağustos 2005 deki k1 world gp las vegas finalini, amerikalı rakibinden üstün bir oyun sergileyerek kazanan 22 yaşındaki rus dövüşçü dehşet bir boksördür ama insancıl yanı da var. İdeal k1 dövüşçü yapısına yakın bir fiziğe sahiptir. Şu ana kadar gözlemlediklerimden anladığım kadarıyla ağırlığını yumruğuna katarak darbenin etkisini oldukça arttırabilmesi en önemli özelliklerinden, ayrıca fanteziye kaçmadığı zaman dönen tekmelerinde(roundhouse kick) topuğunu etkili kullanabiliyor.
Remy Bonjanski, nam-ı diğer uçan centilmen. 18 yaşında Kick boks’a başlayan Bonjasky’nin en önemli ve meşhur özelliği; çok iyi savunması, uçan tekmeleri ve diz vuruşlarıdır. Bugüne kadar 3 kez K-1 Grand Prix dünya şampiyonu oldu. koşarak bir kanun kaçağını yakalayıp Hollanda polisine teslim etmiştir.
Gökhan Saki, tek bir yumruk atmadan low kick leriyle rakiplerini ilk rauntta nakavt eden süper yetenek. Karslıdır ama Hollandada yaşar. Yakın çevresi asi diye seslenir.
İşte yukarıda anlattığım dört yetenekle karşılaşanlar eğer sayıyla yenilebilirlerse kendilerini yenmiş yerine koyuyorlar ve çok seviniyorlar. Ama bunların arasına Gökhanımız’ın girmesi biz Türkler için sevindirici, izleyen yabancılar için ise şaşırtıcı oldu. Balyoz gibi yumrukları ve rakiplerinin bacaklarına attığı müthiş tekmeler (low kick) ile Las Vegas’ta yapılan yarı finalde bir gecede üç maç kazanarak final gecesine kaldı. Özellikle Ray Sefo’yla yaptığı, kendisini küçümseyen hareketler yapan rakibine ringi dar ettiği maç unutulmazdı. Aslında cüssesi itibari ile çok hareketli,atik birine benzetmemiştim ilk gördüğümde ama beni de yanılttı.
Ama ne final gecesiydi. Hele o son dört maç. Maçlar 3 raund üzerinden ve raundlar 3’er dakika. Kısa gibi geliyor insana ama bir raund bittiğinde ringdekiler kadar izleyenler de yoruluyordu. Evet son dört maç ve aslında umduğum son dört boksör. İlk maçta Gökhan, Karaev ile karşılaştı. Meraklıları bilirler ki Karaev, Gökhan’ın bir gömlek üstüdür. Ama maçta Gökhan öyle akıllı öyle stratejik dövüştü ki Karaev ne yapacağını şaşırdı. Saldırmak istiyor ama kontra yumruklar yiyordu Gökhan’dan. Yedikçe de morali bozulduğu yüzünden anlaşılıyordu.Sonuçta o maçı sayıyla Gökhan aldı ve ben acaba dedim. Ama bana göre daha erkendi Gökhan için ve bu başarı bile şampiyonanın galibinin Gökhan olduğunu gösteriyordu. İkinci maç Gökhan vs Bonjanski. Dehşet bir zenci. Ama çok efendi ve gülümsemesini bilen bir insan azmanı. İlk raund Gökhan yıktı yıkacaktı. Ama Bonjanski yıkılmadı. İkinci raund başladı ve her hareketi tecrübe kokan Bonjanski Gökhan’ın açığını bulmuştu: Yumruk atacak gibi bir hareket yaptı. Gökhan gardını aldı ve savunmaya geçti. Ancak unuttuğu bir yer vardı: Kaburgası. Bir anda vazgeçti Bonjanski ve koşarak gelerek zıplayıp dizini Gökhanın kaburgaya geçirdi ve o an bitti Gökhan için gece. Son maç Bonjanski vs Hari. Tam ters kişiliklerin savaşı. Maç başladı ve Badr Hari dövmeye başladı Bonjanskiyi ve bir süre sonra 2.80 uzattı yere hakem araya girdi ama o da ne, Hari hakemi yana atıp yerde yatan bonjanski’ye tekmeyle tekrar vurdu ve o an bitirdi herşeyi. Bonjanski kaybedeceği maçı kazandı.

Sonuç olarak son maçı olaylara sahne olan K-1 Şampiyonası’nın sonunu soluk soluğa izledim. Bazıları için spor olarak gelmese de ben çok seviyorum ve benim için K-1 2008’in galibi Gökhan’dır. Ne Bonjanski gibi korkusundan rakibinin salakça bir hatasının üzerine yattı ne de Hari gibi Salakça bir hata yaptı. Delikanlı gibi ringe çıktı savaştı. Aferin sana Kars’ın asi çocuğu.

WordPress.com'da ücretsiz bir web sitesi ya da blog oluşturun.
Entries ve yorumlar feeds.